Τι σημαίνουν τα νταούλια της ΕΚΤ...

Η ΕΚΤ μπήκε στο χορό και να δούμε ποιος θα χορέψει καλυτέρα τώρα...

Σε μια οικονομία, υπό κανονικές συνθήκες, το τραπεζικό σύστημα εξασφαλίζει την ρευστότητα που χρειάζεται από την Κεντρική Τράπεζα, στην δικαιοδοσία της οποίας ανήκει. Τα τραπεζικά συστήματα των χωρών μελών της Ευρωζώνης έχουν διττή εποπτεία: 

 

Οι τράπεζες εκείνες που χαρακτηρίζονται συστημικές - υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια αλλά, με απλά λόγια, αυτές που θεωρούνται πολύ μεγάλες -υπάγονται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι μικρότερες στην Τοπική Κεντρική Τράπεζα.

Όταν μια οικονομία λειτουργεί φυσιολογικά, οι τράπεζες δανείζονται από την Κεντρική, δίνοντας ως ενέχυρο στοιχεία ενεργητικού τους (κρατικά και ιδιωτικά ομόλογα, δομημένα κ.ά.) Ο δανεισμός αυτός γίνεται με πολύ χαμηλό επιτόκιο αλλά και με μια παρακράτηση στην αξία το ενεχύρου, σαν περιθώριο εξασφάλισης της Κεντρικής Τράπεζας. 

 

Απαραίτητη προϋπόθεση για να δεχθεί η Κεντρική Τράπεζα τα ενέχυρα είναι αυτά να έχουν κάποιον συγκεκριμένο βαθμό αξιολόγησης που είναι προκαθορισμένος για κάθε τύπο στοιχείων ενεργητικού. Η Ε.Κ.Τ. έχει θέσει σαν προϋπόθεση, για τα ενέχυρα που αποδέχεται από τις συστημικές Τράπεζες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης, να αξιολογούνται με συγκεκριμένο βαθμό από τους δυο, εκ των τριών κορυφαίων οίκων αξιολόγησης.

Στην περίπτωση που μια Τράπεζα δεν διαθέτει αποδεκτά ενέχυρα αλλά χρειάζεται ρευστότητα ενώ είναι φερέγγυα, ενεργοποιείται η διαδικασία E.L.A. (Emergency Liquidity Assistance). Αυτή παρέχεται από την τοπική Κεντρική Τράπεζα υπό την έγκριση και την εποπτεία του Διοικητικού Συμβουλίου (Governing Council) της Ε.Κ.Τ.

Η διαφορά από την προηγούμενη μέθοδο έγκειται στα εξής:

Α. Γίνονται δεκτά ενέχυρα μικρότερης βαθμίδας αξιολόγησης

Β. Η παρακράτηση στην αξία του ενεχύρου είναι σημαντικά μεγαλύτερη

Γ. Το επιτόκιο δανεισμού είναι αυτό της προηγούμενης διαδικασίας (ορίζεται από το Συμβούλιο στα πλαίσια της Νομισματικής Πολιτικής) αυξημένο κατά 1,5%

Τα ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, από την αρχή σχεδόν της κρίσης, έχουν υποβαθμιστεί σε βαθμίδα αξιολόγησης, κατά πολύ χαμηλότερη της αποδεκτής. 

 

Η Ε.Κ.Τ., κατ’ εξαίρεση και για όσο διάστημα ή Ελλάδα βρίσκεται σε πρόγραμμα(Μνημόνιο), τα έκανε δεκτά. Η μόνη δε επιβάρυνση που επέβαλλε, ήταν αυξημένο περιθώριο εξασφάλισης επί της αξίας του ενεχύρου.

Με αυτόν τρόπο, οι Ελληνικές συστημικές τράπεζες, είχαν επαρκή ρευστότητα, σε όλη την διάρκεια της κρίσης. Μέχρι το βράδυ της Παρασκευής 6 Φεβρουαρίου. Διότι εχθές το βράδυ, γύρω στις 22:30, η Κεντρική Τράπεζα αναίρεσε αυτή την εξαίρεση, με ημερομηνία εφαρμογής την Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου.

 

Η απόφαση αιτιολογεί την άρση της εξαίρεσης, στο γεγονός πως δεν μπορεί να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος. Με την ίδια απόφαση επεκτάθηκε η ισχύς παροχής E.L.A. μέχρι €10 δις προς το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα, έως την επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου.

Τα παραπάνω σημαίνουν ότι οι Ελληνικές συστημικές τράπεζες έχουν σαν μόνη πηγή παροχής ρευστότητας την Τράπεζα της Ελλάδος, υπό την εποπτεία της Ε.Κ.Τ και υποκείμενη στην έγκριση της. Αυτή η ρευστότητα θα έχει σημαντικά μεγαλύτερο κόστος (ο τρέχων επιτόκιο δανεισμού της Ε.Κ.Τ. είναι 0,05% και άρα του E.L.A. 1,55%). Επίσης θα λαμβάνουν μικρότερο μέρος της αξίας των ενεχύρων που διαθέτουν λόγω του μεγαλύτερου περιθωρίου εξασφάλισης που απαιτεί ο E.L.A. (δηλαδή ενώ πριν, για κάθε €100 ενεχύρου δανείζονταν €60, τώρα θα δανείζονται €50, ίσως και €40).

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, χρησιμοποιώντας την ορολογία που έγινε πρόσφατα δημοφιλής στην χώρα μας, πως άρχισαν οι χοροί και οι χορευτές κάνουν ο καθένας τις φιγούρες του. 

 

Ο προβληματισμός του γράφοντος είναι ότι, ενώ όλοι οι άλλοι μετέχοντες του χορού, είναι πολύ καλά ασφαλισμένοι και προφυλαγμένοι, ο Έλληνας είναι παντελώς ανασφάλιστος και χωρίς επαρκή προφύλαξη. Αν πέσει κάποιος απ’ τους άλλους, το πολύ πολύ να σπάσει κάποιο χέρι ή πόδι. 

 

Αν πέσει ο Έλληνας υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να σπάσει το κεφάλι του ή να μείνει ανάπηρος, χωρίς περίθαλψη.